trefill

m. tatter, rag.

* * *

m. a dimin. [Dan. trævler], a fringe, fringed kerchief; hékk annarr t. fyrir enn annarr á bak, Sd. 186 (of rags).

2. in mod. usage, a fringed scarf; láta trefil um hálsinn.

II. as a nickname, Landn. Trefla-kolla, the name of a witch, from her rags.